Po poniedziałkowym seminarium Garego Reissa („Najnowsze metody pracy z konfliktem i superwizja”) wielkie „OCH!”. Nie wiem co napisać, bo jestem tak pełna podziwu i zachwytu nad tym, co robi ten człowiek, że cokolwiek bym nie napisała, to będzie to brzmiało banalnie. Jak to powiedział Ludwig Wittgenstein:
O czym nie można mówić, o tym trzeba milczeć.
W każdym razie przeżywam nagły atak sensu istnienia.
Ponoć jeśli człowiek nie jest przytualny ileś tam razy dziennie, to grożą mu zaburzenia psychiczne. Tak tak, zbadali to amerykańscy naukowcy. Nie pamiętam ile dokładnie wynosi ta norma przytuleniowa, ale chyba nie tak łatwo w naszych realiach kulturowych ją wyrobić, oj nie łatwo. A szkoda. Zamiast rozmawiać o polityce albo innych podobnych sprawach ludzie mogliby się po prostu przytulać. Albo chociaż trzymać za ręce. No dobrze, albo tylko uśmiechać DO SIEBIE. Czytaj dalej
Przydarzają się takie momenty, kiedy widzisz, że jesteś jak budda – to gracja, uważność, wyciszenie; ten sam świat przepełniony pięknem, błogością, radością. To właśnie pochodzi z twojego centrum; te przebłyski jednak nie mogą trwać długo – wciąż jesteś spychany z powrotem na obrzeża. Czujesz się z tego powodu głupio, jest ci źle i smutno. Wiesz, że przegapiasz gdzieś znaczenie życia. Czytaj dalej
Blog AWU 